Column vanuit Marjan’s Tuinerij: januari 2021

Helleborus,

Hier staat het blad nog pront te glimmen, daar is het beschadigd, verouderd, ziek. Maar als ik wat frutsel tussen het gekrulde hazelaars blad, dat de planten zo fijn beschermt in de winter, merk ik allemaal bloemknoppen op.

Deze dankbare planten zijn krijgertjes. Het is Helleborus orientalis en de bloemen zijn rozig met spikkeltjes.  Ze zijn oersterk en staan al 25 jaar in de tuin. Ik heb ze van tuinvriendin Jeanne gekregen en bij aankomst waren het net geen zaailingen meer. Ik vind het zo bijzonder om te zien, dat deze Helleborus zo sterk is, hij vermeerdert zich ook ieder jaar flink,  als ik weer onder het blad kijk dan tel ik misschien wel honderd jonge plantjes. Een aantal mag opgroeien in de Helleborusborder, of ik plant ze ergens anders uit. Maar nergens doen ze het zo goed als onder mijn toverhazelaar.

Ik zit nog steeds op mijn knieën en ben in dubio: zal ik het lelijke blad al afknippen of is het beter om toch tot maart te wachten?

Verder lezen?